wat een dag...

Hee,

Oké dan maar even een samenvatting van het hele verhaal. Ook voor de mensen die ik niet gebeld heb..
Ik was gisteren om half 6 opgestaan om te gaan werken, na de siësta had ik heel erg honger en heb ook goed gegeten. Daarna moesten we stenen uit het zand halen. Sommige waren wel 4 a 5 kilo zwaar. Er kwamen zelfs ratten nesten onder vandaan... Maar goed, ik hield de 3 uur niet vol omdat ik hele erge honger had en daarom verschrikkelijke steken krijg in me buik, dus besloot ik om even een broodje te smeren in het huisje. Ik was niet terug gekomen waardoor de leiding een beetje pissig was. Ik moest van hun zelf voor mijn eten zorgen dus ging ik na het avond eten met Jochem, noa en marielle naar de dichtstbijzijnde winkel lopen. Halverwege kreeg ik zulke steken in me buik dat ik niet meer kon lopen. Jochem vond het geen goed idee dat ik verder ging lopen dus is hij met me terug gegaan. En inderdaad 10 minuten later had ik zo'n pijn dat ik op me bed lag en van de pijn lag te hyperventileren. Waardoor ik in een neerwaartse spiraal terecht kwam. Ik kon er zelf niet meer uitkomen en de leiding had besloten dat de ambulance gebeld moest worden. Dus zo gezegt zo gedaan. De ambulance was er binnen 15 minuten.
Toen ze hier waren probeerden ze me rustig te krijgen maar ik ken mezelf en dat duurt heel lang. Ze meten me hartslag op en keken wat er nog meer aan de hand was. Ik had waarschijnlijk een zonnesteek en besloten ze om me een infuus toe te dienen met water omdat ik was uitgedroogd door de zon..
Ik was al 2 keer flauwgevallen. Dus besloten ze me mee te nemen naar het ziekenhuis.

Naja wat je ziekenhuis noemt. Ik was natuurlijk in slowakije al in een ziekenhuis geweest maar dit was helemaal een primitieve zooi. Ik moest op een bed gaan liggen in een kamer waar niks stond en nog niet eens de muren waren geverft.. Daar hebben ze me nog een infuus met kalcium en eiwitten toegediend. Ik was inmiddels alweer een beetje rustig. Maar ze vinden het verstandig om nog een hart filmpje te laten maken. Niks scan, niks nieuwe technologie. Gewoon een tijdens karretje met een klein apparaatje erop. Uiteindelijk was me hartslag goed. En had ik een iets te lage temperatuur, maar mocht ik weer naar huis.. Ik heb samen met dorien in tirgu mures geslapen omdat het te druk voor me zou zijn in de leidsche straat.

En dan nu. Ik ben weer teug in de leidsche straat en moet nu rust houden,.mag niet meer in de zon komen, 3.5 liter water drinken op een dag en kleine porties eten eten. Overdag heb in veel geslapen en dat ga ik zo maar weer doen.. Dus conclusie van dit verhaal. Het gaat allemaal weer goed, maar het vele werk in de verschrikkelijke hete zon is alles behalve goed voor je..

Voor nu, slaap lekker!